Gabiony to druciane konstrukcje wypełnione kamieniem naturalnym i stosowane są w budownictwie od czasów Leonarda da Vinci. 
Badania wykazały, że gabiony mają o 80% niższy ślad węglowy w porównaniu z betonem. Osiągnięto to dzięki przyjaznemu dla środowiska procesowi produkcji i materiałom, z których wykonane są gabiony. Gabiony przyczyniają się do długoterminowego zrównoważonego rozwoju środowiska na kilka sposobów:
100% możliwość recyklingu gabionów jest niewątpliwym dowodem na ich duże znaczenie środowiskowe dla naszej planety. Stal używana do ich produkcji jest najczęściej poddawanym recyklingowi materiałem na świecie. Ponad 90% zużytej stali jest poddawane recyklingowi, dzięki czemu można ją ponownie wykorzystać do produkcji samochodów, konstrukcji budowlanych, maszyn lub opakowań. Dla porównania, nieco ponad 30% wszystkich tworzyw sztucznych produkowanych w UE jest poddawanych recyklingowi. Drugim i jednocześnie najbardziej charakterystycznym elementem konstrukcyjnym gabionów są kamienie. 

Wytrzymałość
W dzisiejszym świecie natężenie ruchu drogowego jest jednym z czyników znacząco wpływających na nasze środowisko. Zastosowanie gabionów pozwala korzeniom roślin rosnąć od zewnątrz i od wewnątrz, co jednocześnie przyczynia się do poprawy ich wytrzymałości. Liście tych roślin pomagają zmniejszyć CO2 w powietrzu spowodowany spalinami samochodowymi. Być może najważniejszą cechą gabionów jest ich długoterminowa trwałość, wynosząca co najmniej 50 lat. 
 
Ochrony mur gabionowy: Teplého ulice, Pardubice - Dukla
Po wybudowaniu murów gabionowych, bezpośrednio przy lini fundamentu wykonuje się żwirowe opaski, będące formą podsypki. Opaski te wspomagają retencję wody w środowisku miejskim - tworząc "zbiorniki" wód gruntowych dla okolicznych drzew - szczególnie powstające po większych opadach deszczu. Dzięki nim gleba może lepiej wchłaniać wodę opadową. Wraz z przyległymi żwirowymi pasami tworzone są kolektory ściekowe, z których drzewa i krzewy pobierają wodę. Inaczej zostałaby ona odprowadzona przez spływ powierzchniowy do kanalizacji miejskiej.
Nasypy murów gabionowych są w 2/3 żwirowe, co wspomaga stabilność muru i jednocześnie zwiększa możliwość przenikania opadów. W nasypach wykorzystano resztki nieodpowiedniego materiału kamiennego, który nie nadawał się do wykorzystania w konstrukcji gabionów (zbyt duże lub zbyt małe kamienie). Jednocześnie wpłynęło to na oszczędność konstrukcji i brak odpadów ( bez konieczności usuwania nadmiaru materiału). 
Przejście przez mur gabionowy jest możliwe dzięki zakrzywionym alejkom, dzięki czemu hałas z ulicy jest minimalizowany - mur jest naturalną barierą. Warto podkreślić, że podczas budowy nie wycięto żadnego drzewa. Technologia zastosowana przy budowie gabionów pozwoliła bowiem na pofalowanie muru w taki sposób, aby przechodził on pomiędzy poszczególnymi drzewami i w minimalnym stopniu naruszał ich system korzeniowy. 
Na zdjęciu poniżej widoczny jest Acer saccharum. Na czas budowy ostrożnie odsłonięto jego korzenie, obsypano podłoże żwirem i wykonano łukowatą ścianę nie uszkadzając korzeni tego drzewa. Po 6 latach od budowy drzewo jest wciąż  dobrej kondycji. Ściana jest już całkowicie pokryta roślinami, takimi jak Parthenocissus tricuspidata i Hedera helix w niektórych miejscach. Dzięki żwirowemu podłożu murów i żwirowym opaskom tutejsza zieleń ma wystarczającą ilość wilgoci nawet w suchych miesiącach letnich, kiedy trawniki są już w złym stanie. Struktura murów gabionowych z wieloma nieregularnymi połączeniami między kamieniami wspiera bioróżnorodność gatunków, tworząc schronienia dla owadów i małych kręgowców, takich jak jaszczurki i ptaki. 
Aby zwiększyć funkcję tłumienia hałasu, do konstrukcji gabionów można dodać geowłókninę. Drobniejszy materiał ma większą zdolność pochłaniania hałasu ulicznego (ma mniejszy współczynnik odbicia i większa powierzchnia). Jednocześnie zapewnia wsparcie dla roślin pnących (szybko rosnących Parthenocissus tricuspidata, Hedera helix, Campsis i Clematis) służących do schładzania otoczenia w miesiącach letnich. Rośliny pnące zapewniają zieleń, która jest częścią efektu antyhałasowego muru, a jednocześnie zatrzymuje pył zawieszony w powietrzu (PM10) z sąsiedniej ruchliwej drogi.

https://gabionylemon.cz/clanek/8/gabiony-a-jejich-vliv-na-zivotni-prostredi
https://www.mujdumkrokzakrokem.cz/gabionove-steny-vhodny-doplnek-nejenom-pro-moderni-zahrady/
https://desaterotvariosobnosti.cz/proc-se-instaluji-gabiony/
 

BEZPOŚREDNIE SDG
Zrównoważone miasta i społeczności (SDG 11)

POŚREDNIE SDG
1.    Życie na lądzie (SDG 15)  
2.    Czysta woda i warunki snitarne (SDG 6)
 

Uzasadnienie:

• SDG 11 Poprawa życia ludzi w miastach i ochrona zdrowia ludzkiego.
• SDG 15 Poszerzenie bioróżnorodności i ekosystemu.
• SDG 6 Gleba wokół ścian gabionowych zwiększa możliwość pochłaniania opadów .
   

1. Dlaczego mur gabionowy jest przyjazny dla środowiska?
2. W jaki sposób mur gabionowy zwiększa lokalną bioróżnorodność?
3. W jaki sposób mur gabionowy poprawia otoczenie człowieka i środowisko?

Cząstki pyłu 
PM10 (PM10 - Particulate Matter10 = cząsteczki pyłu o wielkości poniżej 10 mikrometrów)
Cząsteczki mniejsze niż 10 mikrometrów mogą osadzać się w tchawicy i powodować problemy zdrowotne. Wdychanie PM10 uszkadza głównie układ sercowo-naczyniowy i płucny. Może powodować przewlekłe zapalenie oskrzeli i przewlekłe choroby płuc, a nawet prowadzić do raka płuc.   
Hałas
Brak ciszy lub hałas jest często przyczyną zaburzeń uwagi i pamięci, myślenia, rozumowania, obniżenia sprawności fizycznej i umysłowej. Powoduje również zmęczenie i nawet wyczerpanie, chwiejność emocjonalną, czasami agresję i depresję, zaburzenia snu. Hałas może podnosić ciśnienie krwi, przyspieszać bicie serca. Skutki długotrwałego, chronicznego hałasu są takie, jak obniżenie odporności i możliwość zawału serca. 

Jiří Janoš, Michaela Vachunová and Roxana Vachunová
Spolek absolventů a přátel zemědělské školy v Chrudimi z.s